KSK Tongeren — K. Rupel Boom F.C.

De thuisploeg begon het felst aan de wedstrijd. Dat resulteerde even voorbij het openingskwartier in de 1-0. Op hoekschop werd het Spailier niet echt moeilijk gemaakt om met een kopbal doelman Jason Janssens tegenvoets te kloppen. Het duurde wel wat alvorens Rupel Boom echt kon dreigen. Maar dan plots 2 mogelijkheden in evenveel minuten. Mohamed Zeroual sneed van rechts naar binnen. Doelman Vandecaetsbeek kon het geplaatst schot uit zijn doelvlak zweven. Kort daarop kon Mohamed Zeroual maar net een aanslag op zijn ledematen ontwijken om dan naar doel te knallen. Het Tongerse sluitstuk redde op ietwat vreemde manier waardoor de bal net niet in de voeten van Lars Coveliers terugkaatste. De thuisploeg loerde op een snelle counter. Ondanks dit vanuit duidelijk buitenspel mocht, was de afwerking – gelukkig – niet goed. In de slotfase van de eerste helft wist Rupel Boom dan toch succesvol een aanval afronden. Jason Janssens kon een voorzet plukken en bereikte meteen Ruben Geeraerts. Die schudde zijn tegenstander van zich af om Mâlik Wanya de ruimte in te sturen. De snelle aanvaller was niet meer bij te benen en trapte vanuit een toch wel scherpe hoek hard overhoeks de 1-1 binnen. Ei zo na gingen de Boomkes met een voorsprong de rust in. De thuisgoalie kon echter een poging van Arne Pörtner aan de eerste paal met een beenveeg onschadelijk maken.

Na de pauze een beter Rupel Boom. Doelman Vandecaetsbeek zou zich opwerken tot de redder van een punt voor de thuisploeg op pogingen van Sofian Daif, Mohamed Zeroual, Quinten Servranckx en nog eens Mohamed Zeroual. En kon hij niet bij de bal, vlogen de pogingen naast zijn doel. Een opvallende rol was voor de lijnrechter weggelegd. Tot tweemaal toe vlagde hij een Boomse aanvaller af die oog in oog met de doelman zou komen. De videobeelden toonden dat er in de verste verte geen sprake van buitenspel was. Ook de ref vergat de wait and see regel en ontnam op die manier 2 mogelijkheden voor de Boomkes. En dan moeten we tevreden zijn dat de Eburonen in de slotfase in de omschakeling het niet wisten af te maken.

Zo werd de ruststand meteen ook de eindstand.

We zijn pas drie speeldagen ver, maar Rupel Boom prijkt al bovenaan in het klassement. Hoewel dit in zo’n vroeg stadium van de competitie nog weinig zegt, mogen we er alvast van genieten. Als we nóg beter willen starten t.o.v. vorig seizoen, moeten we zo snel mogelijk ook buitenshuis de volle drie punten pakken. Te beginnen vanavond, op Tongeren. In aanloop naar deze wedstrijd spraken we met Sofian Daif, die ons tot nu toe aangenaam heeft weten te verrassen met zijn prestaties.

Sofian, waar is je voetbalcarrière begonnen?
Sofian Daif: “Mijn allereerste stappen op het voetbalveld zette ik bij de jeugdopleiding van Anderlecht. Nadien vervolgde ik mijn traject bij de voetbalacademie van Zulte Waregem, waarna ik twee jaar bij STVV speelde en vervolgens drie jaar actief was bij de Graafschap in Nederland.”

Met welke intenties ben je bij Rupel Boom aan de slag gegaan?
S.D.: “Mijn voornaamste ambitie is om verder door te groeien als voetballer. Tijdens de voorbereidingsperiode kreeg ik tal van kansen om mijn kwaliteiten te tonen, en ik ben van mening dat ik die mogelijkheden met beide handen heb aangegrepen.”

Had je verwacht dat je zo snel die kansen ging krijgen?
S.D.: “Helemaal niet. Aanvankelijk was het de bedoeling dat ik bij de beloften zou starten. Echter, door een opeenstapeling van blessures binnen het team heb ik al vroeg speelminuten mogen maken bij Rupel Boom. Vóór Rupel Boom had ik nog nooit minuten bij een A-elftal gemaakt. Ik ben ontzettend dankbaar voor de speeltijd die ik tot dusver heb gekregen en het vertrouwen dat de volledige staf en spelersgroep in mij stelt.”

Merk je dat het allemaal sneller gaat in vergelijking met de U21 of beloften?
S.D.: “Zonder twijfel. Dit is het volwassen voetbal, waar je reactiesnelheid en denkvermogen aanzienlijk sneller moeten zijn. Het verschil tussen de beloftencompetitie en het eerste elftal is enorm. Ik heb dit snel ingezien en heb me proberen zo snel mogelijk aan te passen.”

Vorige week gaf je een assist én scoorde je een doelpunt. Heeft dat je een boost gegeven?
S.D.: “Ik ben ontzettend blij met mijn eerste doelpunt, ook omdat ik het samen met de supporters heb kunnen vieren. Bij mijn invalbeurt was mijn eerste balcontact meteen een assist. Dat gaf me meteen het gevoel dat ik goed aan mijn invalbeurt was begonnen, waarna het erg plezierig voetballen was.”

Vandaag spelen we tegen Tongeren. De blessures blijven aanhouden. Levert dat opnieuw kansen op?
S.D.: ”Ik denk van wel, maar ik voel geen druk. Ik zal altijd alles geven, of ik nu start als basisspeler, invaller of op de bank zit. Ik ben al blij dat ik deel mag uitmaken van het team.”

Tongeren heeft een slechte start gekend en nog niet gewonnen. Verwacht je dat ze extra gemotiveerd zijn?
S.D.: “Elke ploeg wil zo snel mogelijk de eerste drie punten binnenhalen. Daarom moeten we alert blijven en de wedstrijd niet te licht opvatten.”

Trainer Sam Vermeyelen geeft ons een update van de gekwetsten.
S.V.: “Amir heeft tijdens de wedstrijd van vorige week een scheur van 2 cm opgelopen in zijn andere hamstring. Er is echter goed nieuws over Jules: zijn breuk is volledig genezen en hij kan volgende week de trainingen hervatten. Jules zal de eerste speler zijn die weer bij de groep kan aansluiten. Cyronn heeft geprobeerd te lopen, maar ondervindt nog te veel hinder. Hij heeft een inspuiting gekregen, en we moeten afwachten hoe hij hierop reageert. Joren moet over ongeveer drie weken een nieuwe echo laten maken om te controleren of alles in orde is. Wat betreft Mats Heyvaert blijft het verder afwachten.”

Veel succes!